الهی،یکتای بی همتایی،بر همه چیز بینایی،در همه حال دانایی
الهی عنایت تو کوه است و فضل تو دریا
کوه کی فرسود ؟ و دریا کی کاست ؟
خدایا ای داننده رازها،ای شنونده آوازها، ای بیننده نمازها،ای پذیرنده نیازها
از بنده خطا آید و از تو عطا
الهی، خود را از همه به تو وابستم
نومیدم مساز بگیر دستم.
حکیمی گفت :هرکه را دیدم ، وی را نیک تر از خود پنداشتم ، چرا که حال خویش به یقین می دانم ، اما از او به شک اندرم .
کشکول شیخ بهایی (ره)
