وقتی در زندگی به داشته های خودفکرمی کنیم خودراخوشبخت وزمانی که به نداشته های خود می اندیشیم خودرابدبخت حس می کنیم،پس خوشبختی مادرتصورخودماست
نسیم دانه را ازدوش مورچه انداخت،مورچه دانه رادوباره به دوش گرفت وبه خدا گفت:گاهی یادم میرودکه هستی،کاش بیشترنسیم می وزید
عمودخیمه،اگرمحکم واستوارباشد،میخ هاوطناب های آن سودمند است واگرمایل شود،میخ هاوطناب های آن سودی ندارد.نمازعمود دین است،مثل عمود خیمه.
ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی
دل بی تو بجان آمد وقت است که باز آیی
